Francja, a zwłaszcza Paryż, obfituje w zabytki architektury. Wystarczy pomyśleć o Wieży Eiffla czy o Luwrze. Jednym z piękniejszych paryskich widoków jest z pewnością Katedra Notre-Dame. Jej przepiękna sylwetka już od ponad 800 lat góruje nad wyspą na Sekwanie, gdzie została wybudowana.
Historia
Katedra Notre-Dame powstała na życzenie biskupa Paryża z XII wieku – Maurice’a de Sully – który zachwycił się Bazyliką Saint-Denis. Typowa dla gotyku strzelistość budowli urzekła biskupa Paryża tak bardzo, że postanowił wybudować podobny kościół w nowym stylu w środku swojego miasta. Do finansowania całego przedsięwzięcia dołożył się sam król Francji. Zatrudniony architekt musiał podjąć decyzję o wyburzeniu okolicznych domów oraz dwóch istniejących do tamtej pory kościołów. Nowa katedra miała zostać poświęcona Najświętszej Marii Pannie. Ukończenie Katedry Notre-Dame trwało prawie 200 lat, więc biskup de Sully nie mógł dożyć końca jej budowy, lecz koncelebrował pierwszą Mszę Święta w nieukończonej jeszcze katedrze.
Budowa i wygląd
Początkowo konstrukcja kościoła była zaprojektowana na masywną i przysadzistą. Małe okna, jak te z czasów romańskich, które wstępnie zaprojektowano, znacząco ograniczyłyby dostęp światła do wnętrza katedry, dlatego w 1220 roku zdecydowano się na sklepienia żebrowe. To rozwiązanie pozwoliło powiększyć okna. Po roku 1300 do świątyni dodano kolejną wspaniałą gotycką innowację architektoniczną – łuki przyporowe – które odciążały ściany budowli i nadawały jej niezwykłej lekkości.
Katedra Notre-Dame w Paryżu jest bazyliką 5-nawową z podwójnym ambitem, czyli obejściem chórowym. W nawie głównej znajdują się sklepienia krzyżowo-żebrowe a ściany złożone są z trzech kondygnacji. Transept kościoła jest dokładnie w centralnym miejscu. Bryła katedry jest harmonijna i zrównoważona. Nie ma tu chaosu, wszystko jest odpowiednio przemyślane. Już na pierwszy rzut oka widać zamysł architektoniczny twórców Notre-Dame.
Nad portalami znajduje się galeria królewska przedstawiająca 28 królów Izraela ze Starego Testamentu. W trakcie wieków Paryżanie zaczęli uważać, że owe rzeźby to królowie francuscy, dlatego podczas rewolucji francuskiej wiele z rzeźb zostało dekapitowanych, jako symbol anarchii i wyzwolenia ludu. W 1977 znaleziono odcięte królewskie głowy, kiedy prowadzono wykopaliska w okolicy katedry.
Napoleon Bonaparte w 1802 roku przywrócił katedrze jej katolicki wymiar i powołał nowego biskupa Paryża, który ukończył dekorowanie wnętrza świątyni.
Funkcja
Dla rewolucji francuskiej (1789-1799) katedra stanowiła symbol starej chrześcijańskiej Francji i jej przyszłość stała pod znakiem zapytania, zwłaszcza że rozważano nawet wyburzenie obiektu. Całe szczęście ten pomysł zarzucono. Zmieniono tylko nazwę katedry na Świątynię Rozumu, co miało uczynić z niej świeckie miejsce. Prawie we wszystkich aspektach życia społecznego zaszły zmiany, które były szeroko rozpowszechnianą akcją przeciwko katolicyzmowi.
Katedra Notre-Dame obecnie
Kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny zwiedzało rocznie około 14 milionów osób. Niestety obecnie katedra jest częściowo zniszczona, co ma związek z pożarem, który wybuchł 15 kwietnia 2019 roku. Pożar został ugaszony nad ranem 16 kwietnia, lecz ogień strawił dach świątyni, sygnaturkę, kamienne sklepienie w nawie głównej, niektóre z witraży. Najcenniejsze zabytki udało się uratować.