Liczba siedem od wieków uważana była za magiczną i pełną symboliki. Nic więc dziwnego, że grecki poeta Antypater z Sydonu wybrał właśnie tę liczbę podczas stwarzania listy siedmiu cudów świata starożytnego.
Odrobina historii
Ekspansja grecka na obszarze Morza Śródziemnego umożliwiła podróżnikom z Grecji na poznawanie cywilizacji Egiptu, Persji oraz Babilonu. Inne typy budowli oraz urzekające krajobrazy sprawiły, że zaczęto tworzyć listy miejsc wartych odwiedzenia.
Grecy nie używali co prawda terminu „cuda” na określenie wymienianych budowli. Pisali i mówili raczej o miejscach i widokach, które powinno się ujrzeć na własne oczy. Dopiero później zaczęto stosować rzeczownika „cuda” w odniesieniu do swoistego przewodnika po antycznym świecie.
Pierwszy i zarazem oryginalny zbiór wspaniałych budowli zawdzięczamy właśnie Grekowi Antypatrowi z Sydonu, który w II wieku przed naszą erą stworzył listę siedmiu monumentalnych obiektów. W pierwotnym spisie tego greckiego poety zamiast Latarni Morskiej na Faros widniała Brama Isztar w Babilonie wzniesiona w VI wieku przed naszą erą.
Z siedmiu cudów świata starożytnego do czasów współczesnych zachowała się tylko Wielka Piramida Cheopsa w Gizie.
Siedem cudów świata starożytnego
Kolos Rodyjski
Kolos Rodyjski to posąg, który przedstawiał greckiego boga słońca Heliosa. Został wykonany z brązu i stał w porcie Rodos. Monumentalna rzeźba mierzyła aż 30 metrów wysokości. Niestety ogromna statua boga Heliosa nie miała szczęścia i uległa zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w III wieku p.n.e.
Wiszące ogrody Semiramidy
W VII wieku p.n.e. król Nabuchodonozor II kazał wybudować Wiszące Ogrody Semiramidy, żeby sprawić przyjemność swojej żonie. Owe ogrody to tarasy na specjalnej konstrukcji, do których doprowadzony był system nawadniający. Ogrody istniały do I wieku p.n.e., kiedy to zniszczyło je trzęsienie ziemi.
Świątynia Artemidy w Efezie
Historia Świątyni Artemidy w Efezie miała burzliwą historię. Została zbudowana około VI wieku p.n.e., potem była wielokrotnie niszczona i odbudowywana, a ostatecznie spalona w III wieku n.e.
Posąg Zeusa w Olimpii
Monumentalny pomnik Zeusa został wyrzeźbiony w V wieku p.n.e. przez samego Fidiasza. Zeus mierzył aż 13 metrów, a do jego budowy użyto przede wszystkim złota i kości słoniowej. Rzeźba greckiego boga miała nawet gigantyczne obuwie oraz wieniec laurowy. Niestety pożar z V wieku n.e. strawił posąg.
Latarnia morska na Faros
Latarnia morska na Faros datowana jest na III wiek p.n.e. Przypuszcza się, że była to wieża, która miała aż 115-120 metrów wysokości. W czasach, kiedy powstała była najwyższą budowlą na świecie o podstawie krótszej niż jej wysokość. Nocą na jej szczycie rozpalano ogień, którego blask odbijano metalowymi lustrami. Została ostatecznie zburzona podczas trzęsienia ziemi w 1375 roku n.e.
Mauzoleum w Halikarnasie
Mauzoleum w Halikarnasie to ogromny grobowiec zbudowany dla zmarłego króla Karii Mauzolosa. Niestety zaniedbana budowla niszczała przez wiele lat i w 1404 roku n.e. zostały po niej jedynie ruiny, które później wykorzystano do innej budowy.
Piramida Cheopsa
Monumentalną piramidę Cheopsa zbudowano 2,5 tysiąca lat p.n.e. Miał się w niej znajdować grób faraona Cheopsa. Z siedmiu cudów świata starożytnego jedynie piramidzie z Gizy udało się dotrwać do czasów współczesnych.